Μετά από πολλή σκέψη αποφάσισα να συμμετάσχω και πάλι στις εκλογές για την ανάδειξη του Συμβουλίου Διοίκησης του Α.Π.Θ.
Δεν τρέφω αυταπάτες για το τι μπορεί να κατορθώσει το Συμβούλιο Διοίκησης, υπό τις παρούσες, εξαιρετικά δυσμενείς, συνθήκες. Ο στόχος που πρέπει να τεθεί, επιγραμματικά είναι: Αξιοπρεπής επιβίωση, και στον διδακτικό και στον ερευνητικό τομέα..
Αυτός ο γενικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη συστράτευση όσο το δυνατόν περισσότερων μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, ιδανικά όλων. Άρα, ένας επί μέρους στόχος είναι ο περιορισμός των κομματικών και προσωπικών αντιπαραθέσεων και η ενεργοποίηση όλου του προσωπικού.
Δεύτερος επί μέρους στόχος είναι η εξεύρεση των απαιτούμενων οικονομικών πόρων. Φυσικά πρέπει να επιμείνουμε στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων της πολιτείας προς τα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα. Δεν είναι καθόλου βέβαιο όμως ότι θα μπορέσουμε να πετύχουμε χρηματοδότηση μεγαλύτερη από τη φετινή, που είναι ήδη ανεπίτρεπτα χαμηλή. Εκείνα που σίγουρα μπορούμε να κάνουμε είναι: α) η καλύτερη δυνατή διαχείριση των πόρων που διαθέτουμε, β) η προστασία και η πλήρης αξιοποίηση της περιουσίας του πανεπιστημίου (τυχόν παραχώρηση της οποίας στο ΤΑΙΠΕΔ, θα προκαλέσει ασφυξία στο ίδρυμα) και γ) η εξεύρεση πρόσθετων πόρων, μέσω της εφαρμοσμένης έρευνας και της προσέλκυσης δωρεών (τηρώντας φυσικά την ακαδημαϊκή δεοντολογία).
Ένας τρίτος στόχος είναι να έχουμε όφελος και όχι ζημία από το σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για περιορισμό του αριθμού των ακαδημαϊκών μονάδων. Θα πρέπει άμεσα να εντοπίσουμε τις περιπτώσεις που οι συνενώσεις τμημάτων ή άλλες διαρθρωτικές αλλαγές είναι ωφέλιμες, ή τουλάχιστον όχι επιζήμιες. Και παράλληλα πρέπει να τονίσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι το προσωπικό του πανεπιστημίου έχει μειωθεί ήδη αισθητά, λόγω της μη αναπλήρωσης όσων αφυπηρετούν, άρα χρειάζεται ενίσχυση.
Γνωρίζοντας αρκετά καλά και τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του πανεπιστημίου μας, πιστεύω πως μπορώ να συνεισφέρω στην επίτευξη των στόχων αυτών. Πιστεύω ακόμη πως, μέσα στην κρίση που βιώνουμε, υπάρχει ευκαιρία να δώσουμε μεγαλύτερη βαρύτητα σε ορισμένες έννοιες και αξίες, που είχαμε κάπως παραμελήσει, όπως η αλληλεγγύη και η παροχή όχι μόνο γνώσεως, αλλά και παιδείας. Και μάλιστα όχι μόνο εντός πανεπιστημίου, αλλά και στην πόλη μας και την ευρύτερη περιοχή της. Μέσα από αυτό θα μπορέσουμε να έχουμε κάποια θετικά αποτελέσματα, που δεν μετριούνται με χρήματα, δίνουν όμως ελπίδα στην κοινωνία μας κάνουν τη ζωή τη δική μας και των φοιτητών μας καλύτερη.
Οκτώβριος 2012
Δεν τρέφω αυταπάτες για το τι μπορεί να κατορθώσει το Συμβούλιο Διοίκησης, υπό τις παρούσες, εξαιρετικά δυσμενείς, συνθήκες. Ο στόχος που πρέπει να τεθεί, επιγραμματικά είναι: Αξιοπρεπής επιβίωση, και στον διδακτικό και στον ερευνητικό τομέα..
Αυτός ο γενικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη συστράτευση όσο το δυνατόν περισσότερων μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, ιδανικά όλων. Άρα, ένας επί μέρους στόχος είναι ο περιορισμός των κομματικών και προσωπικών αντιπαραθέσεων και η ενεργοποίηση όλου του προσωπικού.
Δεύτερος επί μέρους στόχος είναι η εξεύρεση των απαιτούμενων οικονομικών πόρων. Φυσικά πρέπει να επιμείνουμε στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων της πολιτείας προς τα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα. Δεν είναι καθόλου βέβαιο όμως ότι θα μπορέσουμε να πετύχουμε χρηματοδότηση μεγαλύτερη από τη φετινή, που είναι ήδη ανεπίτρεπτα χαμηλή. Εκείνα που σίγουρα μπορούμε να κάνουμε είναι: α) η καλύτερη δυνατή διαχείριση των πόρων που διαθέτουμε, β) η προστασία και η πλήρης αξιοποίηση της περιουσίας του πανεπιστημίου (τυχόν παραχώρηση της οποίας στο ΤΑΙΠΕΔ, θα προκαλέσει ασφυξία στο ίδρυμα) και γ) η εξεύρεση πρόσθετων πόρων, μέσω της εφαρμοσμένης έρευνας και της προσέλκυσης δωρεών (τηρώντας φυσικά την ακαδημαϊκή δεοντολογία).
Ένας τρίτος στόχος είναι να έχουμε όφελος και όχι ζημία από το σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για περιορισμό του αριθμού των ακαδημαϊκών μονάδων. Θα πρέπει άμεσα να εντοπίσουμε τις περιπτώσεις που οι συνενώσεις τμημάτων ή άλλες διαρθρωτικές αλλαγές είναι ωφέλιμες, ή τουλάχιστον όχι επιζήμιες. Και παράλληλα πρέπει να τονίσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι το προσωπικό του πανεπιστημίου έχει μειωθεί ήδη αισθητά, λόγω της μη αναπλήρωσης όσων αφυπηρετούν, άρα χρειάζεται ενίσχυση.
Γνωρίζοντας αρκετά καλά και τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του πανεπιστημίου μας, πιστεύω πως μπορώ να συνεισφέρω στην επίτευξη των στόχων αυτών. Πιστεύω ακόμη πως, μέσα στην κρίση που βιώνουμε, υπάρχει ευκαιρία να δώσουμε μεγαλύτερη βαρύτητα σε ορισμένες έννοιες και αξίες, που είχαμε κάπως παραμελήσει, όπως η αλληλεγγύη και η παροχή όχι μόνο γνώσεως, αλλά και παιδείας. Και μάλιστα όχι μόνο εντός πανεπιστημίου, αλλά και στην πόλη μας και την ευρύτερη περιοχή της. Μέσα από αυτό θα μπορέσουμε να έχουμε κάποια θετικά αποτελέσματα, που δεν μετριούνται με χρήματα, δίνουν όμως ελπίδα στην κοινωνία μας κάνουν τη ζωή τη δική μας και των φοιτητών μας καλύτερη.
Οκτώβριος 2012